۱۳۸۹ تیر ۸, سه‌شنبه

نام‌ات


قلمی به دست بگرفتم

تا که شعری بسرایم

از برایت درخور

در خیالم ناگه

سخت دردی پیچید:

من برای که سرایم شعر

از برای تو که خویش شعر را رکنی

و تخیل را اصل؟!

پیغامبری، آئین

بی نام تو بی‌معنی‌ست

بی حضورت

سخت شاید ساخت

با چنین دنیایی

کز هنر خالی‌ست.


برای بی‌خبری که اگر خبر می‌داشت…


8/تیر/89


0 نظر:

ارسال یک نظر

» لطفا فینگلیش ننویسید.

» همچنین لطف کنید و در دیدگاه‌تان تنها در مورد همین پست مطلب بنویسید، اگر مطلب دیگری دارید از فرم "تماس مستقیم با من" استفاده نمائید.